مروری بر سیاست ورود موقت در راستای توسعه صادرات غیرنفتی
|
آسیه قاسمی* |
|
|
چکیده: (13642 مشاهده) |
توسعه صادرات غیرنفتی که یکی از راهبردهای رشد اقتصادی در ایران است در قالب سیاستهای متفاوت مورد توجه قرار دارد. یکی از شیوههای توسعه صادرات اجرای سیاستهای تشویق صادرات مانند حمایتهای تعرفهای است. سیاست ورود موقت و معافیت از پرداخت حقوق ورودی برای کالاهایی که پس از ورود در جریان ساخت، تولید و تکمیل کالاهایی قرار میگیرند که جنبه صادراتی دارند و به خارج مرزها صادر میشوند یکی از سیاستهای تعرفهای است. این سیاست از طریق افزایش امکان دسترسی بخش صادرات به مواد اولیه و قطعات موردنیاز خارجی بدون پرداخت سود و عوارض گمرکی و کاهش هزینههای تولید، فرصتهای کسب مزیت نسبی و قدرت و قابلیت رقابت در عرصههای بینالمللی را فراهم میکند. ورود موقت، یک رویه گمرکی است که به موجب آن میتوان کالای خاصی را برای منظور خاصی در مدت معینی وارد کشور و سپس خارج کرد. حمایت تعرفهای از این نوع واردات در قالب ماده 12 قانون مقررات صادرات و واردات اعمال میشود. به موجب این ماده واردات قبل از صادرات مواد و کالاهای مورد مصرف در تولید، تکمیل، آمادهسازی کالاهای وارداتی به صورت موقت از پرداخت حقوق و عوارض گمرکی معاف است. در این مقاله تصویری از این سیاست در قوانین و مقررات تجارت خارجی اقتصاد ایران ترسیم شده است.
|
|
واژههای کلیدی: توسعه صادرات، صادرات غیرنفتی، ورود وقت، حقوق گمرکی، سود بازرگانی و عوارض، معافیت |
|
متن کامل [PDF 130 kb]
(4928 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|