در شرایط فعلی جهان، گسترش صنعت گردشگری به عنوان صنعتی که با حوزه‌های اقتصاد، فرهنگ، محیط زیست و خدمات در تعامل است، از اهمیت فراوانی برخوردار است. تجربیات سایر کشورهای جهان نیز نشان داده که توسعه صنعت گردشگری در هر منطقه باعث رشد و پیشرفت اقتصادی و اجتماعی آن ناحیه گردیده است. یکی از مزیت‌های بخش خدمات، متنوع‌سازی بخش‌های اقتصادی، افزایش بهره‌وری و رشد اقتصادی، اشتغال‌زایی، تعامل فرهنگ‌ها، حفظ محیط زیست و در مجموع توسعه پایدار می‌باشد. از این‌رو توسعه صنعت گردشگری می‌تواند کشورمان را در رسیدن به این اهداف یاری رساند. در این پژوهش به بررسی عوامل مؤثر بر تقاضای جهانگردان خارجی از ایران در کوتاه‌مدت و بلندمدت پرداخته شده است. بدین منظور از الگوی خودتوضیحی با وقفه‌های گسترده برای تخمین روابط استفاده شده است. متغیرهای مورد استفاده در این پژوهش؛ تعداد توریست‌های ورودی به ایران، درآمد سرانه در جهان خارج، هزینه واسطه بخش حمل‌ونقل، نرخ برابری ارز غیررسمی و شاخص توسعه انسانی می‌باشند. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که؛ نرخ برابری ارز غیررسمی، متغیر مجازی برای وقوع انقلاب اسلامی و دوران جنگ تحمیلی در ایران، شاخص توسعه‌یافتگی ایران، درآمد سرانه جهان خارج و هزینه توریست در کشور، به ترتیب بیشترین تأثیر را در جذب توریست به ایران داشته‌اند.