یکی از مهمترین و متعارفترین شاخصهایی که برای بررسی سطح توسعه مالی یا به عبارت دیگر عمق مالی مورد استفاده قرار میگیرد نسبت پول به تولید است. این مقاله ماهیت این شاخص، رابطه این شاخص با تورم و انتقادات وارده به این شاخص را بررسی میکند. بررسی تجربی این شاخص برای کشور ایران در دوره (1386-1353) و مقایسه با شاخصهای جامع توسعه مالی نشان میدهد علیرغم اینکه شاخص برخی از واقعیتهای روند توسعه مالی را در کشور نشان میدهد نمیتوان تمام تغییرات در توسعه و تعمیق مالی را از طریق آن رصد کرد.