بهره‌وری از جمله متغیرهای مهمی است که در جهت‎دادن به روش‌های اصولی اقتصادی برای سیاستگذاران در کشور نقش مهمی را ایفاء می کند. هدف از این مطالعه، برآورد بهره‌وری نیروی‌کار در سطح صنایع بزرگ استان فارس می‌باشد. برای این منظور مدل مورد بررسی توابع صریح C.E.S و کاپ - داگلاس را در برگرفته و از متغیرهای مستقل موجودی سرمایه، شکاف تولید و هزینه‌های تحقیق و توسعه استفاده شده و به دلیل نبود داده‌های مربوط به موجودی سرمایه خالص با استفاده از روش نمایی، داده‌های موجودی سرمایه خالص در استان فارس تخمین‌ زده شده است. نتایج نشان می‎دهد که میزان بهره‌وری نیروی کار با موجودی سرمایه و هزینه‎های تحقیق و توسعه رابطه مثبت و با شکاف تولید رابطه منفی دارد. ضریب کشش برآورد شده متغیرهای فوق نسبت به بهره‎وری نیروی‌کار به ترتیب 43/0 ، 59/0 و 26/0- می باشد. همچنین، نتایج نشان داده که بهره‌وری در استان فارس همواره روندی نزولی داشته و رقم بهره‎وری در سال 1389 نسبت به سال 1364، 66 درصد کاهش یافته است. پایین‌بودن نرخ بهره‌وری در استان فارس به ساختار نامناسب سرمایه‌گذاری، عدم آگاهی از پدیده بهره‌وری و نبودن برنامه‌ریزی صحیح بهره‌وری در تولید برمی‌گردد.