تقاضای مسکن شامل دو بخش تقاضای مصرفی و تقاضای سوداگرانه است، بروز رفتار نوسانی قیمت در بازار مسکن به دلیل تقاضای سوداگری موجب اخلال در تأمین مسکن مورد نیاز تقاضای مصرفی شده است. انگیزه سوداگرانه، موجب افزایش تقاضای مسکن شده و نوسانهای قیمتی را تشدید و حبابهای قیمتی در این بخش را حجیمتر میکند؛ بنابراین اتخاذ سیاستهای مناسب برای کنترل این نوع از تقاضاها امری واجب است. دولتها برای کنترل سوداگری موجود در این بازار، تخصیص بهینه منابع و کسب درآمد بهمنظور ایجاد زیرساختهای شهری، اقدام به اخذ مالیات عایدی سرمایه از بخش املاک میکنند. در این تحقیق، با تبیین برخی مشکلات از جمله فعالیتهای غیرمولد جهت سوداگری، کاهش قدرت خرید تقاضای مصرفی و بروز رکود در بخشهای مختلف اقتصاد ناشی از رکود حوزه مسکن، مالیات بر عایدی سرمایه در حوزه مسکن معرفی شده است. به همین منظور آثار اعمال مالیات بر عایدی سرمایه در بخش مسکن به روش توصیفی- تحلیلی مورد مطالعه قرارگرفته است. نتایج نشان دهنده این است که اعمال این پایه مالیاتی علاوه بر ایجاد درآمد 6 تا 9 هزار میلیاردی برای دولت، منجر به خروج سوداگران از بخش املاک شده و بهتدریج با کاهش نوسانات قیمتی، تورم مسکن کنترل خواهد شد. این کاهش تورم موجب کاهش فاصله نابرابری درآمدی ناشی از تملک دارایی مسکن نیز میشود. همچنین نتایج نشان داد مالیات بر عایدی سرمایه، سرمایهها را به سمت فعالیتهای مولد از جمله ساخت و ساز مسکن سوق میدهد و این موضوع رشد اقتصادی را به دنبال دارد.
عبداللهی درآباد حسین، سروی مهدی. اثرات مالیات بر عایدی سرمایه در بخش املاک و مسکن و برآورد ظرفیت بالقوه آن در ایران. مجله اقتصادي (دوماهنامه بررسي مسائل و سياستهاي اقتصادي). 1398; 19 (3 و 4) :5-27