مطابق درجه توسعه‌یافتگی بدست آمده از استان‎ها در سال 1375 و 1385 میانگین و انحراف معیار درجه توسعه‎یافتگی استان‎های کشور در سال‎های مذکور براساس روش تاپسیس به ترتیب برابر با 33/0، 061/0، 41/0 و 053/0 و براساس روش تاکسونومی به ترتیب برابر با 15/0 و 067/0، 25/0 و 063/0 بوده است. علت بالاتربودن میانگین در روش تاپسیس نسبت به روش تاکسونومی، درنظرگرفتن حداقل شاخص‌ها در نتایج بدست آمده در روش تاپسیس می‌باشد. در مباحث علم آمار، برای قیاس دو جامعه آماری، جامعه‎ای مطلوبتر می‌باشد که دارای میانگین بالاتر و پراکندگی (انحراف معیار) کمتری باشد، از آنجایی که متوسط درجه توسعه‎یافتگی استان‎های کشور در سال 1385 نسبت به سال1375 در هر دو روش تاپسیس و تاکسونومی افزایش یافته و پراکندگی (انحراف معیار) درجه توسعه یافتگی کشور در سال 1385 نسبت به سال 1375 در هر دو روش تاپسیس وتاکسونومی کاهش یافته است، لذا وضعیت توسعه یافتگی جامعه در سال 1385 نسبت به سال 1375 بهبود یافته است، اما چنانچه مقایسه بوسیله شاخص دامنه تغییرات صورت پذیرد، می‌بایست اذغان داشت که اگرچه متوسط درجه توسعه یافتگی استان‌های کشور در سال 1385 نسبت به سال1375 در هر دو روش تاپسیس وتاکسونومی افزایش یافته، اما شکاف درجه توسعه‌یافتگی بین استان‌های کشور بیشتر شده است. پیشنهاد می‌شود که در راستای ماده 180 قانون برنامه پنجم توسعه که توجه به تعادل بخشی مناطق و توازن منطقه‌ای را مدنظر قرار داده است، مبالغی را در بودجه سالانه کشور پیش‌بینی نموده تا براساس نتایج بدست آمده از این مقاله در امور عمران و آبادی استان‌ها و مناطقی که از لحاظ شاخص‌های‌ توسعه‌یافتگی زیر متوسط توسعه یافتگی کشورهستند، هزینه نموده و از این طریق بتوان فاصله این مناطق را با سطح متوسط توسعه یافتگی کشور کمتر نمود.