بازار کار به عنوان حلقه ارتباطی بین طرف عرضه و تقاضای اقتصاد نقش مهمی را در به تعادل رساندن اقتصاد به عهده دارد. بنابراین اطلاع از ساختار بازار کار کشور به منظور سیاست گذاری و برنامه ریزی مطلوب ضروری به نظر می رسد. از آنجا که ویژگی مهم بازار کار در ایران و سایر کشورهای در حال توسعه، گسترش بخش غیررسمی در دهه های اخیر همراه با رشد اقتصاد است و گستردگی این بخش، احتمال شکست سیاستهای دولت را افزایش می دهد در این مطالعه ساختار اشتغال بخش غیررسمی کشور مورد بررسی و تحلیل قرار می گیرد. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که بخش غیررسمی کشور در 1382، به طور متوسط حدود 28 درصد ازکل اشتغال را به خود اختصاص داده است. بخش کشاورزی بیش از سایر بخشهای اقتصادی زمینه فعالیتهای غیررسمی را فراهم آورده است. همچنین زنان، روستاییان وعرضه کنندگان کار با تحصیلات پایین تر از دیپلم در مقایسه با مردان، شهری ها و دارندگان مدارک دیپلم وبالاتر، شرایط مساعدتری برای حضور در بخش غیررسمی دارند. بر اساس برآوردهای این تحقیق در 1382، 48 درصد زنان شاغل، 45 درصد از روستاییان شاغل و 35 درصد از شاغلان با تحصیلات زیردیپلم در بخش غیررسمی فعال بوده اند.