کارکنان مهم‌ترین دارایی یک شرکت هستند و موفقیت یا شکست شرکت‌ها بستگی به شرایط و عملکرد کارکنان آن‌ها دارد. منابع انسانی به‌درستی ارزیابی نمی‌شوند؛ چراکه شرکت‌ها دستمزدها را به عنوان هزینه در نظر می‌گیرند، نه به عنوان یک سرمایه‌گذاری در مهم‌ترین دارایی شرکت (سرمایه انسانی). سیستم حسابداری فعلی قادر به ارائه ارزش واقعی قابلیت‌ها و دانش کارکنان نیست. این امر به طور غیرمستقیم بر سرمایه‌گذاری‌های آینده شرکت تأثیر می‌گذارد، به طوری که هر سال هزینه توسعه و منابع و استخدام افزایش می‌یابد. حسابداری منابع انسانی بخش مستقیمی از حسابداری اجتماعی است و هدف آن ارائه اطلاعات برای ارزیابی یکی از مهم‌ترین اجزای سازمان، یعنی سرمایه انسانی است. این مقاله به دنبال نشان دادن اهمیت منابع انسانی برای یک شرکت، نوع حسابداری منابع انسانی و مفاهیم و اهداف آن و درنهایت ارزیابی و گزارشگری آن‌ها است.