یارانه­‌های انرژی شامل یارانه‌­های تولیدکننده و مصرف‌کننده هستند. اعطای یارانه به مصرف‌کنندگان باعث می‌شود تا قیمت‌های پرداختی توسط مصرف‌کننده (اعم از خانوار یا بنگاه) کمتر از قیمت پایه باشد در حالیکه یارانه تولیدکننده، قیمت‌های دریافتی عرضه‌کنندگان را بیش از قیمت پایه می‌نماید. یارانه‌های مصرف‌کننده به دو جزء "یارانه قبل از مالیات" و "یارانه بعد از مالیات"تقسیم می‌شوند. در یارانه "قبل از مالیات" قیمت پرداختی توسط بنگاه یا خانوار کمتر از هزینه‌های عرضه و توزیع است در حالی­که در یارانه "بعد از مالیات" مالیات از سطح کارای خود کمتر می‌باشد. یارانه‌ها از طریق تاثیر منفی بر تراز مالی و بدهی دولت منجر به کاهش رشد اقتصادی می گردند. یارانه‌ها با پایین نگه داشتن سطح قیمتها منجر به کاهش سود یا ایجاد زیان برای تولیدکنندگان انرژی شده و سرمایه‌گذاری در بخش انرژی را کاهش می‌دهند که به تبع آن رشد اقتصادی با کاهش مواجه می‌گردد. یارانه‌ها با جذب منابع سایر بخشهای مولد رشد و نیز کاهش رقابت‌پذیری بخش خصوصی منجر به کاهش رشد اقتصادی می‌گردند. با وجود آنکه دستورالعمل واحدی برای موفقیت اصلاحات وجود ندارد، معرفی موانع گوناگون در کشورهای مورد بررسی می‌تواند احتمال دستیابی به اهداف اصلاحات را افزایش داده و در جلوگیری از برگشت سیاست کمک نماید. بسیاری از کشورها برنامه‌های خاصی را در راهبرد اصلاح یارانه‌ها جهت غلبه بر موانع پیش رو گنجانده‌اند. تجارب کشورها نشان می‌دهد که شش مولفه کلیدی می تواند احتمال موفقیت اصلاح یارانه‌های انرژی را افزایش دهد.