هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر سطح تجمیع اطلاعات مالی بر کیفیت تصمیمات سرمایه‌گذاری می‌باشد. پرسش‌ها و فرضیه‌های تحقیق بر مبنای تئوری پردازش انسانی اطلاعات در مورد پردازش اطلاعات است.
بر اساس این تئوری، میزان خلاصه‌سازی اطلاعات حسابداری بر کیفیت تعیین قیمت سهام در تصمیم‌های قیمت‌گذاری مؤثر است. آزمون‌شوندگان که مدیران و کارشناسان ارشد شرکت‌های سرمایه‌گذاری و کارگزاران بورس اوراق بهادار بودند، تحت آزمون تعیین قیمت سهام قرار گرفتند. این آزمون بر اساس پرسشنامه‌های مشتمل بر صورت سود و زیان، ترازنامه و صورت گردش وجوه نقدِ 9 شرکت واقعی بدون نام انجام گرفت و تأثیر سطح تجمیع اطلاعات از طریق تغییر میزان خلاصه‌سازی اطلاعات در صورت‌های مالی شرکت‌های مزبور مورد آزمون قرار گرفت. کیفیت تصمیم‌گیری نیز از طریق مقایسه قیمت‌های سهام تعیین‌شده توسط آزمون‌شوندگان با قیمت‌های واقعی و نظر صاحب‌نظران مورد سنجش قرار گرفت.
با استفاده از آزمون فوق، فرضیه‌های تحقیق شامل سطح تجمیع اطلاعات با برآورد قیمت سهام ارتباط و یافته‌ها حاکی از آن بود که سطح تجمیع اطلاعات با برآورد قیمت سهام ارتباط معناداری دارد و با افزایش سطح تجمیع اطلاعات، کیفیت تصمیم‌گیری کاهش می‌یابد.