منظور از فضای کسبوکار مجموعه عواملی است که بر شکلگیری، تداوم و عملکرد بنگاه تأثیرگذار هستند و تغییر آنها برای مدیران بنگاههای اقتصادی بسیار پرهزینه و یا غیرممکن میباشد. محیط کسبوکار محل تبادل و تأمین دادهها و ستادههای کار و فعالیت بنگاههای اقتصادی است و از اینرو، نقش سرنوشتسازی در حیات و بقای سازمانها و شرکتها (بنگاههای اقتصادی) طی دوره عمر آنها برعهده دارد. جهت بررسی بیشتر جایگاه عوامل مؤثر بر محیط کسبوکار میتوان آن را با ادبیات اساسی مطرح در حوزه اقتصاد کلان تطبیق داد. هدف از این مقاله بررسی عوامل مؤثر بر فضای کسبوکار در ایران می باشد. البته از آنجایی که ساختار اقتصادی کشور ساختاری دولتی است بنابراین از میان عوامل اثرگذار بر فضای کسبوکار عامل سرمایهگذاریهای دولتی پر رنگتر جلوه مینماید. این مقاله در 5 بخش تدوین گردیده است. پس از بیان مقدمه، در بخش دوم مبانی نظری و پیشینه موضوع مطرح خواهد شد. بخش سوم به معرفی روش تحقیق اختصاص یافته است. متغیرهای مستقل مورد نظر در این تحقیق عبارتند از سرمایهگذاریهای دولتی، تورم، سهم درآمدهای مالیاتی از تولید ناخالص داخلی، باز بودن اقتصاد و در نهایت نرخ ارز رسمی که تمام این متغیرها بهصورت کمی برای سری زمانی سالهای (1390- 1350) و با استفاده از روش اقتصادسنجی الگوی خودتوضیح با وقفههای گسترده محاسبه شدهاند. در بخش چهارم یافتهها و نتایج تحقیق ذکر خواهد گردید و در بخش پنجم پیشنهادها و راهکارهایی برای بهبود فضای کسبوکار ارائه خواهد شد.
کریمی تکانلو زهرا، صادقی کمال، ستاری مریم. مطالعه عوامل تأثیرگذار بر فضای کسبوکار در ایران. مجله اقتصادي (دوماهنامه بررسي مسائل و سياستهاي اقتصادي). 1393; 14 (1 و 2) :5-26