محور اصلی مباحث اصالت فایده در کلی ترین شکل آن، این است که اعمال باید فقط براساس پیامدهای آن قضاوت شود و خود آنها، درست یا غلط نیستند. با این حال اصطلاح مکتب اصالت فایده اغلب به دیدگاه خاصی اشاره دارد که در قرن هیجدهم توسط هلوتیوس در فرانسه و جرمی بنتام و پیروانش یعنی رادیکالهای فلسفی در انگلستان مطرح شد. براساس این دیدگاه، درستی هر عملی با یک معیار تعیین می شود، یعنی نقش آن ایجاد بیشترین خوشی برای بیشترین تعداد از افراد است. اصالت فایده ای ها اغلب اصلاحگران اخلاقی بودند، اما برخی ادعا کرده اند که فقط آنچه را اغلب به طور تلویحی در قواعد اخلاقیِ پذیرفته شده وجود دارد، بیان می کنند.