خرما یکی از محصولات باغی است که بخشی از صادرات غیرنفتی کشور را تشکیل می دهد و صادرات آن همواره در سالهای گذشته با نوسان همراه بوده است. این مقاله با هدف تخمین تابع عرضه صادرات خرما و بررسی مزیت نسبی صادرات آن و همچنین تغییرات آن در طول مورد بررسی، وضع مزیت نسبی خرمای ایران را در رقابت با سایر کشورهای صاحب نام در تولید و تجارت خرما مورد بررسی قرار داده است. در این مطالعه از اطلاعات سری زمانی تولید و صادرات استفاده شده و شاخصهای اندازه‌گیری مزیت نسبی صادراتی، RCA و RSCA بوده اند. نتایج تحقیق نشان می دهد که بر اساس معیارهای معرفی شده، خرمای ایران دارای مزیت نسبی صادراتی است ولی با روند نوسانی و کاهشی روبروست. با توجه به شاخصهای مزیت نسبی، میزان مزیت نسبی خرمای کشورهای تونس، عربستان، عراق و الجزایر بیش از مزیت نسبی خرمای ایران است. همچنین بین معیار RCA خرمای ایران و RCA خرمای سایر کشورها یک همبستگی مثبت وجود دارد که نشان می‌دهد با تغییرات تقاضای خرمای بازارهای جهانی، صادرات خرمای همه کشورها نیز در یک جهت تغییر می‌یابد. با تخمین تابع عرضه صادراتی نیز میزان ناپایداری درآمد صادراتی برابر 4/25 محاسبه شد که ناپایداری حاصل از عرضه صادرات خرما را نشان می دهد.