در سال‌های اخیر نابرابری‌ها در توسعه بیشتر کشورها به‌ویژه در کشورهایی با مناطق بزرگ جغرافیایی ره‌آورد نابرابری‌های منطقه‌ای بوده است و این نابرابری‌ها یا بی‌عدالتی‌ها ممکن است زمینه‌ای برای ایجاد تفرقه و یا حتی فروپاشی کشورها فراهم کند. از این رو بیشتر کشورها سیاست‌هایی را به منظور کمک به مناطق توسعه نیافته دنبال می‌کنند تا آن مناطق سریع رشد کنند. این سیاست‌ها می‌بایست برگرفته از تجارب موفق باشد. بنابراین، می‌بایست به طور دقیق بررسی کرد که چه نوع سیاستی را و به چه صورت اتخاذ کرد؟در این راستا مروری بر تجربه اتحادیه اروپا می‌شود که طی سال‌های متمادی می‌تواند کاربرد داشته باشد. بر این اساس این مقاله تأثیر سیاست‌های اتحادیه اروپا را بر توسعه منطقه‌ای بررسی می‌کند و درس‌هایی از پیوستن به سایر کشورها که اهداف مشابهی را دنبال می‌کنند ارائه می‌دهد.نتایج مقاله مؤید آن است که سیاست‌هایی که برای ایجاد یک بازار مشترک داخلی بکار می‌روند زمینه‌ای را ایجاد می‌کنند که مناطق فقیرتر به مناطق وسیع ملی و اقتصاد جهانی که دارای پتانسیل بیشتری برای افزایش درآمد منطقه‌ای همگرا هستند ملحق شوند. در این راستا، رفع موانع تجاری و عامل تحرک و فراهم آوردن امکانات دسترسی به اطلاعات و فناوری برای مناطق توسعه نیافته می‌بایست اولویت‌های اصلی سیاست توسعه منطقه‌ای باشند.