امروزه انرژی نفت به عنوان موتور محرک اقتصاد جهانی از اهمیت و جایگاهی در نظام اقتصادی و سیاسی بین‌الملل برخوردار است که حتی روابط سیاسی، اقتصادی و ... کشورها از آن متأثر می‌گردد. با این وجود، از همان زمان اکتشاف و استخراج نفت و شتاب روز‌افزون توسعه صنعتی دنیا، کشورها در رابطه با این حامل انرژی با سه مسئله اساسی پایان‌پذیری، آلودگی‌زا بودن و وابستگی به واردات آن مواجه بوده‌اند. این مسائل باعث شده است که کشورها به ویژه اقتصادهای بزرگ جهان با اقدام در دو زمینه با این مشکلات مقابله کنند. یکی حرکت در جهت دستیابی به انرژی‌های جایگزین و دیگری افزایش کارایی استفاده از آن است. در این مقاله یکی از سیاست‌های مهم و تأثیرگذار که توسط اغلب کشورها برای دستیابی به این اهداف اتخاذ شده است یعنی مدیریت مصرف نفت از طریق اعمال مالیات بر مصرف حامل‌های انرژی (بنزین و گازوییل) مورد برسی قرار گرفته است. این بررسی نشان می‌هد که در کشورهای منتخب حتی تا 70 درصد بهای تمام شده را‌ با مالیات از مصرف‌کننده نهایی اخذ می‌نمایند. این سیاست باعث شده است اولاً شاخص شدت انرژی به میزان قابل توجهی بهبود یابد و ثانیاً تولید و مصرف انرژی‌‌های تجدید‌پذیر از لحاظ اقتصادی امکان‌پذیر شود. همچنین، مالیات بر انرژی منبع درآمد خوبی‌ برای دولت‌ها در این کشورها بوده است.