به دنبال بروز بحران‌های اقتصادی در اولین دهه قرن ۲۱، دولت کره‌جنوبی یکی از شدیدترین رکودهای اقتصادی خود را تجربه کرد. کاهش قابل‌توجه رشد اقتصادی به 2/2 درصد در سال 2008 و رسیدن نرخ بیکاری به 2/3 درصد نشان‌دهنده وخامت اوضاع اقتصادی این کشور در این سال بود. نهایتاً در سال 2009 رشد اقتصادی این کشور به 2/0 درصد تنزل یافت. چنین شرایطی حائز تأثیرات جدی بر کاهش اشتغال و رفاه اجتماعی در کره‌جنوبی بوده است. در سال 2009 دولت کره‌جنوبی تصویب بودجه متمم و اتخاذ سیاست‌های جبرانی را مورد توجه قرار داد و تقویت سیستم تأمین اجتماعی جهت ایجاد اشتغال و حمایت از گروه‌های کم درآمد و بیکار را تعقیب کرد. اختصاص منابع مالی جهت ایجاد مشاغل جدید، حفظ و ابقاء مشاغل موجود از طریق تقسیم مشاغل، تأمین خدمات آموزشی و کارآموزی، حمایت از معیشت خانواده‌های افراد بیکار و ارتقاء مهارت‌های شغلی بخشی دیگری از سیاست‌های اتخاذ شده کره‌جنوبی در این سال بود. دولت همچنین جهت حمایت از اقشار آسیب‌پذیر چتر حمایتی ارائه مقرری بیکاری را گسترش داد و اقدامات کوتاه‌مدت و بلند‌مدت وسیعی جهت حمایت از اشتغال جوانان، ایجاد مشاغل جدید و صدور نیروی‌کار به سایر کشورها اتخاذ کرد.