در مبانی نظری حسابداری تأکید فراوانی بر کیفیت گزارشگری مالی شده و به اهمیت آن اشاره شده است. کیفیت گزارشگری مالی، عامل مؤثری در تصمیمگیریهای سرمایهگذاری است که میتواند بر ابعاد مختلف شرکت تأثیر داشته باشد. هدف این پژوهش رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی بر رابطه کاهش محدودکنندگی تقسیم سود بر تصمیمات سرمایهگذاری است و دلیل اصلی بحث درباره این موضوع اهمیت بالای افشای اطلاعات مالی در دنیای تجارت کنونی است. در این پژوهش، دادههای شرکتهای پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار به صورت سالانه و برای دوره زمانی 1385 الی 1399 مورد بررسی قرار گرفته است. برای انجام این پژوهش از مدل رگرسیون چند متغیره جهت بررسی چگونگی تأثیرگذاری گزارشگری مالی باکیفیت بر محدودیت اعمالشده از طریق سیاست تقسیم سود بر سرمایهگذاریها و نیز از الگوی مدل دچاو و دیچو (2002) استفاده شده که توسط مک نیکولز (2000) برآورد شده است، استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان میدهد که وجوه نقد بر گزارشگری مالی تأثیرگذار است و کیفیت گزارشگری مالی نیز بر سرمایهگذاری شرکتهای پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران، تأثیرگذار است.
بخردی نسب وحید، خوشدل علی. تأثیر کاهش محدودکنندگی سیاست تقسیم سود بر تصمیمهای سرمایهگذاری: شواهدی از گزارشگری مالی با کیفیت بالاتر در مقایسه با گزارشگری مالی با کیفیت پایینتر. مجله اقتصادي (دوماهنامه بررسي مسائل و سياستهاي اقتصادي). 1400; 21 (11 و 12) :31-45