صنایع واسطه‌ای و اولیه به عنوان یکی از بخشهای تولیدی- صنعتی کشور توانایی تحقق بخشی از اهداف اقتصاد بدون نفت را دارد. پژوهش حاضر کوششی در راستای شناسایی مهم‌ترین عوامل مؤثر بر عرضه صادرات محصولات واسطه‌ای و اولیه بخش صنعت ایران است. در این مطالعه مدل عرضه صادرات برای هر یک از بخشهای صنعتی با استفاده از آمارهای سری زمانی ۱۳۸۲-۱۳۳۸ برآورد شده است. تمامی الگوهای برآورد شده از نظر آماری معنی‌دار و مطابق انتظار هستند، به‌طوری که در این الگوها ضرایب مربوط به ارزش واقعی تولید هر بخش صنعتی بزرگتر از ضرایب مربوط به نرخ مؤثر ارز برای صادرات و شاخص هزینه‌های تولید کالاهای داخلی است که این امر بر تأیید فرضیه اصلی تحقیق دلالت می‌کند. به عبارت دیگر از یکسو افزایش در رشد تولید موجب افزایش عرضه صادرات محصولات واسطه‌ای و اولیه در بخش صنعت می‌شود و از سوی دیگر این امر نشان‌دهنده اهمیت بیشتر تولید در مقایسه با سایر متغیرهای مورد مطالعه در بخشهای صنعتی است.
