در این مقاله اثر سه نوع سیاست کنترل سرمایه بر سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی بررسی می‌شود: اول، وجود نرخهای چندگانه ارز، دوم، محدودیتهای مربوط به حساب سرمایه و سوم، محدودیتهای مربوط به درآمدهای حاصل از صادرات مجدد. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که اثر کنترل سرمایه بر سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی از منطقه‌ای به منطقه دیگر و درطی زمان تغییر کرده است. در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ هیچ‌کدام از سیاستها بر سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی اثر معنی‌دار نداشته‌است اما در دهه ۱۹۹۰ اثر هر سه سیاست معنی‌دار بوده است. علاوه بر این کنترل سرمایه بر سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی در کشورهای صحرای آفریقا و خاورمیانه اثر نداشته است، اما در شرق آسیا و آمریکای لاتین سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی را به طور معکوس تحت تأثیر قرار داده است.
