در اوایل سال 2001، مبارزه با تروریسم، مهار گسترش سلاحهای کشتار جمعی یا هیچ یک از اهدافی که پس از حمله به مرکز تجارت جهانی و پنتاگون در یازده سپتامبر سال 2001 اعلام شد، از اولویتهای جرج بوش در سیاست خارجی نبود بلکه هدف او افزایش عرضه نفت خام سایر کشورهای تولیدکننده به بازار ایالت متحده بود. در ماههای پیش از ریاست جمهوری بوش، ایالت متحده با کمبود نفت و گاز طبیعی در بسیاری از مناطق و خاموشی‌های برق در کالیفرنیا روبرو بود. واردات نفت برای اولین بار به بیش از ٥٠ درصد کل مصرف رسید و نگرانیها درباره امنیت عرضه انرژی کشور افزایش یافت. بوش اعلام کرد پرداختن به بحران انرژی کشور مهم‌ترین وظیفه رئیس‌جمهور است. او و مشاورانش عرضه نفت را برای بقا و سودآوری صنایع مهم ایالات متحده ضروری می‌دانستند زیرا هرگونه کمبود انرژی پیامدهای اقتصادی ناخوشایندی در صنایع خودروسازی، پتروشیمی، بخش حمل و نقل و کشاورزی به دنبال خواهد داشت. به نظر آنها مسئله نفت برای اقتصاد بسیار مهم و اساسی است، چون کل عرضه انرژی ایالات متحده (بیش از هر منبع دیگری) و مهمترین سوخت برای بخش حمل و نقل کشور است. نفت نقش مهمی در حفظ امنیت ملی دارد و سوخت بسیاری از تانکها، هواپیماها، بالگردها و کشتی‌هایی است که در حقیقت محور اصلی ماشین‌آلات جنگی آمریکا هستند.