مدیریت مصرف انرژی و ساماندهی مصرف فرآورده‌های نفتی یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های دولت نهم بود که نهایتاً از طریق تصویب قانون هدفمندکردن یارانه‌ها و اجرای آن از 28 آذر‌ماه 1389 صورتی عملیاتی و اجرایی به خود گرفت. اگرچه از همان آغاز انتظار می‌رفت که اجرای این قانون، کاهش مصرف فرآورده‌های نفتی را بدنبال داشته باشد، با این حال نباید از این نکته مهم غفلت کرد که به دلیل چسبندگی مصرف و زمانبر بودن فرایندهای تغییر فناوری طبیعتاً انتظار می‌رود آثار کامل اجرای این قانون بر بهینه سازی مصرف تمام فرآورده‌های نفتی در بلندمدت ظاهر گردد. با این حال تا آنجا که به آثار کوتاه‌مدت اجرای قانون هدفمند‌سازی یارانه‌ها بر مصرف فرآورده‌های نفتی مربوط می‌شود بنظر می‌رسد که افزایش قیمت فرآورده‌های نفتی کاهش معنا‌دار مصرف کل فرآورده‌های نفتی را در زمستان 1389 و بهار سال ۱۳۹۰ نسبت به مدت مشابه سال قبل در پی داشته است. به‌طوری‌که شش ماه پس از اجرای قانون در مجموع 45791 میلیون لیتر فرآورده نفتی تولید و 6/37909 میلیون لیتر مصرف شده که این امر حاکی از افزایش 19/4372 میلیون لیتری (5/10 درصد) در تولید و کاهش 970/2244 میلیون لیتری (58/5 درصد) در مصرف نسبت به مدت مشابه سال قبل می‌باشد.