این گزارش ضمن بررسی وضعیت کنونی شاخص تجارت فرامرزی در ایران، موانع بهبود و اصلاح شاخص مذکور را مورد ارزیابی قرار داده است. تجزیه و تحلیل زمان، تعداد مراجعات و هزینه‌های لازم جهت تجارت فرامرزی در ایران نشان می‌دهد که مطلوب‌نبودن معیارهای سه‌گانه این شاخص در ایران متأثر از دو نوع مانع یا کمبود می‎باشد. اولین نوع از این کمبودها، فقدان زیرساخت‌های فنی لازم در حوزه مسائل لجستیکی ازجمله بسته‎بندی، حمل و نقل، بارگیری بر روی کشتی، پیاده‎سازی کانتیر از روی کشتی و... می‎باشد و دومین گروه از مشکلات، وجود موانع غیرفنی متعددی از جمله اخذ مجوزهای مختلف، ثبت سفارش، تشریفات گمرکی، تفاوت در رویه‎های کاری تعداد زیادی از دستگاه‎های مربوطه و...می‎باشد. در مجموع، این گزارش تهیه سازوکارهای لازم برای پشتیبانی از ایجاد مراکز لجستیکی از طریق بخش‎خصوصی را به عنوان راهکاری بلندمدت و عملیاتی‎کردن پروژه پنجره واحد ملی را تنها راهکار عملیاتی کوتاه‎مدت جهت رفع موانع مذکور پیشنهاد نموده است.